In Onderwijsinnovatie van eind 2017 schreef onderwijswetenschapper Rob Martens een artikel over ‘De gelukkige school‘: “De eerste jaren leek het nog of Iederwijs welwillend werd ontvangen. Er kwamen steeds meer scholen bij, zoals De Ruimte in Soest. De pers schreef er overwegend positief over. Maar schijn bedriegt, blijkt uit het boek van Schutte, die reconstrueert hoe hevig de tegenwerking eigenlijk meteen al was. De wethouder Onderwijs van Schoonhoven dreigde de dag voor de feestelijke opening van deze particuliere basisschool in zijn gemeente, dat hij politie voor het hek zou zetten om er zo voor te zorgen dat de kinderen niet naar binnen konden. Uiteindelijk werd het dreigement niet waargemaakt, maar de angst zat er goed in. De jaren die volgenden, stonden in het teken van een continu gevecht met instanties(…)
De gelukkige school laat je als lezer verbijsterd achter. Hoe kan het dat de overheid toestond dat een serieuze en fundamentele onderwijsvernieuwing zo aan de goden werd overgeleverd? Aan politici die publicitair wilden scoren, kranten die wel pap lustten van een flinke rel en vooral de hardst roepende onheilsprofeten aan het woord lieten, staatsomroepen die een zo belachelijk mogelijk beeld van de vernieuwingen uitzonden en een onderwijsinspectie die opgesloten zat in haar eigen procedures waarin voor een kritische kijk op toetsing absoluut geen plaats was.(…)”
Meer: Een onderwijsvernieuwing om zeep geholpen.
Medium: Onderwijsinnovatie
Datum: december 2017
Bijdrage: artikel van prof. dr. R. Martens
Astrid Schutte 